Εκτύπωση 

Τα πρώτα 20 χρόνια είναι δύσκολα, τα καλύτερα είναι αυτά που έρχονται...

Αγαπημένα μου τέκνα, ή να πω καλύτερα «τεκνά»,
Σας αποκαλώ έτσι γιατί εγώ, η αγαπημένη σας φίλη και «συμφοιτήτρια»(ο Θεός να με κάνει) Κατίνα, βρίσκομαι στην ευχάριστη (?) θέση να σας αποκαλύψω την ηλικία μου. Σιγά μη δεν έβγαινε στη φόρα...σ' αυτή τη στήλη να ξέρετε, μόνο αλήθειες θα διαβάζετε κι ας με λένε κιτρινιάρα μερικοί κοτζάμ καθηγητάδες! Για ποια με περάσατε; Για τη γνωστή «βασίλισσα της νύχτας» της δεκαετίας του '60(ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε) που «έχασε-εντελώς τυχαία-την ταυτότητα της για να μην αποκαλυφθεί η ηλικία της;

Τη δική μου ηλικία μπορεί εύκολα να την υποθέσει ο καθένας από εσάς, καθώς το ντεμπούτο μου στη σχολή ως «αλήτισσα-ρουφιάνα-δημοσιογράφος» έγινε το Μάιο του 1992. Και τότε, ήμουν δεν ήμουν 20 Μαίων!

Ναι, λοιπόν, είμαι μια τρελή, θεότρελη σαραντάρα(τρέμε Βλαχοπούλου!), και σε ηλικία παντρειάς μη σας πω, που πολλά κουλά έχω να σας αφηγηθώ τα 20 χρόνια που προσπαθώ να καταλάβω κι εγώ, σαν κι εσάς πουλάκια μου, πως στέκεται ακόμη όρθιο ετούτε άδω το «σαράι» (την ΑΣΟΕΕ εννοώ μικρά μου) και μου έστειλαν ουκ ολίγες φορές «στον Τρύφωνα Σαμαρά για ανανέωση κουπ»!

Θέμα μου, λοιπόν σε αυτό το επετειακό τεύχος, είναι οι «ΓΑΜΠΡΟΙ ΤΗΣ...ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ», τους οποίους μου έχουν στείλει κατά καιρούς κάποιοι «προξενητάδες» που βιάζονται να με ξεφορτωθούν, για να με δουν να βγαίνω εκτός «μάχιμης δημοσιογραφίας» (Ακούς κύριε Αμφιθεατράκια; Ακούω να λες !). Και ξεκινώ με μια γραφική φιγούρα της σχολής αυτής, που πολύ με έχει ταλαιπωρήσει στη στήλη αυτή: τον Μαρκετίστα της ΟΔΕ, κ. Πανηγυράκη, που εν έτει 1993: «ζητά να προσληφθεί υπάλληλος για να κουβαλάει την τηλεόραση όταν τη χρειάζονται στα μαθήματα οι καθηγητές του τμήματος. Εγώ λέω να προσλάβουμε και κάποιον να κουβαλήσει τους χαρτοφύλακες, να καθαρίζει τα σακάκια από την κιμωλία, να σβήνει...τον πίνακα κ.ο.κ. Ε, τι! Εμείς τους καθηγητές τους προσέχουμε καλέ... Μη στάξει και μη βρέξει τους έχουμε...μην πάθουν και καμία κοίλη!!!». [Δεκέμβριος 1993]

Και επειδή η στήλη αυτή, εκτός από καταγγελτική, υπήρξε ανέκαθεν και δημιουργική, προτείνω να ικανοποιηθεί το παραπάνω αίτημα του κ.Πανηγυράκη, ώστε ο υπάλληλος-δούλος να τον βοηθάει -κρατώντας του το ποντίκι- για να «"ρίχνει" τις ώρες γραφείου υποδοχής φοιτητών την καθιερωμένη του πασιέντζα στο pc του», «διεκδικώντας μαζί με τον κ. Τσακλόγλου» (έννοια σας, και θα 'ρθω και σ' αυτόν σε λίγο) το "βραβείο Γ. Χορταρέας", ως τίμια και έμπειρη χαρτού» [Νοέμβριος 2003]. Και να πω ότι έχει και κάτι το αριστοκρατικό και κλασσάτο, να πάει στα κομμάτια. Κάλε δε θυμάστε, εσείς "ψαρωμένα" μου πρωτοετά του 2003; Τι σας είχα πει; «Είναι γάτα είναι γάτα, ο κοντός με τη γραβάτα έχει δει τον Παρθενώνα γιαπί! Κατσικωμένη πάνω του εδώ και χρόνια, δεν του τη βγάζεις ούτε με του τσιγκέλι! Μόνιμος κάτοικος Καλλιτεχνούπολης, αν και το ντυσιματάκι του ουχί συμβαδίζει με τις αισθητικές παραμέτρους της περιοχής. Ο εν λόγω, μάλλον προς ελεγκτή λεωφορείου στα Παλούκια Σαλαμίνας φέρνει, παρά προς καθηγητή Μάρκετινγκ». [Σεπτέμβριος 2003]

Ο Τσακλόγλου, λοιπόν, "Το αγόρι με το τζην, παραραμ παραραμ, μ' έχει φέρει στο αμήν!". Κάθε φορά που τον βλέπω να χοροπηδάει σε κάποιο διάδρομο της σχολής, μου θυμίζει κοριτσάκι του Νηπιαγωγείου που πάει να δώσει το μήλο του στη δασκάλα! Άσε που τώρα τελευταία έχει αρχίσει να μου προκαλεί και ναυτία. Την τελευταία φορά που τον είδα η άμοιρη, διέσχιζε, πεταχτούλης όπως είναι, το ισόγειο με παντελόνι κάπρι και τσαντούλα Paxos στον ωμό! Paxos και ξερή έμεινα η γυναίκα μόλις τον είδα! Εντάξει δε λέω, ωραίος άντρας για τα χρονάκια του, αλλά όχι και κάπρι! Μα χρυσά μου, αυτός δεν είναι καθηγητής, η τσιγκολελέτα η ιδία είναι!!!». [Σεπτέμβριος 2003]. Θα μπορούσε κάλλιστα να διατελέσει «Υπουργός Αιγαίου: "Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε, καραβάκια στο Αιγαίο δε με παίρνετε καλεεε"». [Ιανουάριος 2004]

Αν δε σας εκφράζουν οι δυο παραπάνω και «Θέλετε τον καθηγητή σας κάτι σαν:

α) Λαδόπουλο. Σας αρέσουν τα celebrities, οι συνεστιάσεις στο Hilton, το δε κουστουμάκι σας Armani/Sarella είναι το φετίχ σας (γι' αυτό χαίρεστε που πρόκειται να γίνει δεύτερο πετσί σας).
β) Λιανό. Μικρούς σας άρεσε επίσης να τσιμπάτε με πινέζες το αδελφάκι σας, για να μη μιλήσουμε για τις σεξουαλικές σας προτιμήσεις.
γ) Πανά. Σίγουρα δε θα χάσετε κανέναν αγώνα του Ολυμπιακού, ίσως μάλιστα τον παρακολουθείτε από την ιδία κερκίδα. Αν μάλιστα τραγουδήσετε το "Θρύλε ολε...ολε...ολε" στο Αμφιθέατρο, σας βρήκαμε το μόνο σίγουρο τρόπο μα περάσετε το μάθημα.
Ή κάτι σαν:
δ) Αλογοσκούφη. Αν τον ξαναδώ να χαμογελά σε talk show θα του κάνω μήνυση για δυσφήμιση». [Σεπτέμβριος 1997]

Τη σκυτάλη από τον Αλογοσκούφη παίρνει «ένα δίδυμο για σπίτι» (αν και μας το έχουν κλείσει πολλές φορές το σπιτικό μας με τις βαθμολογίες τους οι εν λόγω κύριοι): Κολλίντζας-Γάτσιος. Δε θα ξεχάσω, μικρά μου, τον κ. Κολλίντζα «μια ωραία μέρα του Φεβρουαρίου όταν στη Γενική Συνέλευση το παντελόνι έχασε τη μάχη του με τη γωνιά του πίνακα και σκίστηκε. Για κακή τύχη της ερωτευμένης φοιτήτριας, που βρισκόταν μέσα εκείνη την ώρα και είχε γουρλωμένα κάτι μάτια νααααα, το παντελόνι έχει φόδρα που εμπόδιζε την ανάδειξη του (σίγουρα πολύ σέξι) σώβρακου!!! Τη λύση βέβαια σε αυτό το πρόβλημα έδωσε ο κ. Γάτσιος, που πρόσφερε στον αγαπητό του συνάδελφο τις κοπτοραπτικές του ικανότητες για το συμμάζεμα του παντελονιού. Δυστυχώς όμως είχε ξεχάσει τα ειδή ραπτικής στο σπίτι!!!». [Μάρτιος 2001]

Γαμπρός για σπίτι (που μας πρόεκυψε celebrity) ο Πληροφορικάριος κ. Γιαννακουδάκης, ο οποίος ως άλλη Oprah Winfrey, γύρισε πολλά επεισόδια ως παρουσιαστής της εκπομπής «Η Ώρα του Οικονομικού Πανεπιστήμιου Αθηνών» στο High TV. Σου μιλάω για πολύ High καταστάσεις. «Η εκπομπή αυτή έχει φιλοξενήσει καθηγητές του ΟΠΑ, όπως τον Πρύτανη κ. Βενιέρη, τον κ. Γεωργακόπουλο και τον κ. Πανάρετο. Παρατηρείτε κάτι; Όχι, τίποτα δε σας φαίνεται περίεργο; Λοιπόν θα σας βοηθήσω. Ποιο είναι το κοινό χαρακτηριστικό των τεσσάρων αυτών κύριων; Ακόμα δεν καταλάβατε; Καλέ, η ακατάπαυστη πολυλογία!!! Θα ήθελα να είμαι από μια μεριά να βλέπω πως κατάφερε το συνεργείο του High να τους σταματήσει και να τους στείλει σπίτια τους. Όχι τίποτα άλλο, αλλά να ξέρουμε κι εμείς τι τακτικές πρέπει να ακολουθήσουμε, γιατί έχουν αρχίσει να βουίζουν τα αυτιά μου». [Νοέμβριος 2001] Ποιος ξέρει τι τους τράταρε εκεί στα διαλειμματα και βγαίνανε όλοι τόσο...high!

Άλλος ένας γαμπρός λίγο αθυρόστομος αυτή τη φορά (για όσες γουστάρουν τα βρομόλογα στο κρεβάτι) είναι εκείνος ο καθηγητής - απόφοιτος γνωστού Πανεπιστήμιου της Αγγλίας- που από το 2002 ακόμα ψάχνεστε μανάρια ποιος είναι- και ο οποίος «σε ερώτηση φοιτήτριας "τι κάνετε κύριε τάδε;" -απάντησε με ρήμα που ξεκινάει από "γα" και τελειώνει σε "μαι"(θα μου κλείσετε το σπίτι με την αθυροστομία σας μανάρια μου), δηλώνει εφαρμογή γενετήσιου ενστίκτου στο ίδιο άτομο και παραπέμπει σε σκηνές από κάμα σούτρα και cosmopolitan Νοέμβριου». [Νοέμβριος 2002]

Θέλετε κι άλλη αθυροστομία και μουντρουχαλια;;; Τότε σας προτείνω και την εναλλακτική με το physic του μπίχλα, κοντοστούπη ταβερνιάρη με τις (μόνιμα) ιδρωμένες μασχάλες -πουκάμισο που φαίνεται, κολαούζο δε θέλει-και τα άφθονα τικ... "Είστε ΖΩΑ, ΖΩΑ, ΖΩΑ" Τάδε Έφη...Χέβας, προς τους φοιτητές του, όταν αυτοί αφίχθησαν με 5 λεπτά καθυστέρηση στο μάθημα του. Έχει δει τον εαυτό του στον καθρέπτη ο κ. Χέβας;; Όταν το κάνει, ας μας πληροφορεί κι εμάς σε ποιο είδος της ελληνικής πανίδας(αν όχι χλωρίδας) συγκαταλέγεται!». [Σεπτέμβριος 2003]

Γαμπρός με μουσική παιδεία παρακαλώ ο κ. Μανιάτης της ΟΔΕ: "το CD του κ.Μανιατη είναι συλλεκτικό!!" Γι' αυτό και δεν μπορείτε να το βρείτε ούτε και στους μαύρους (μέχρι και η Βανδή, σου λέει, τον φθονεί για το τελευταίο)! Να φανταστείτε, το έχουν ακούσει μόνο τα αξιότιμα μελή ΔΕΠ της ΟΔΕ (ιδιαίτερα ο Τζωαννος και η τρελοπαρέα του!), γι' αυτό κιόλας τον εξέλεξαν! Μαγευτήκαν φαίνεται από την ανερχόμενη Σειρήνα του Τμήματος. Να δεις οι σειρήνες και τα κουδούνια του Πανεπιστήμιου πως θα βαράνε από τα "μαργαριτάρια" που θα αμολάει μέσα στα αμφιθέατρα το εαρινό εξάμηνο όταν θα πασχίζει να σας διδάξει Διοίκηση Παράγωγης»...«Ο ένας με την κιθάρα του (ο Αλογοσκούφης-μη σου πω και Αλογομουρης), ο άλλος με τα Σιντια του... Έχετε βαλθεί να μου το κάνετε FAME STORY το...τμήμα! Αλλά δε θα σας περάσει! Η τσατσά (εγώ δηλαδή) θα αντιδράσει!». [Απρίλιος 2004]

Αν πάλι τον γαμπρό τον θέλετε γλεντζέ να αποταθείτε στον κ.Σιωμκο της ΟΔΕ που εθεαθη να διασκεδάζει στη Βίσση και μάλιστα να «χορεύει πάνω στο τραπέζι φορώντας μια γραβάτα σε χρώμα περτικαλί. Από την αντανάκλαση του εκτυφλωτικού αυτού χρώματος την ώρα που λίκνιζε το κορμί του το αράπικο (σαν τη Γωγουλα του "The Wall") πάνω στο εν λόγω τραπέζι, άρχισαν να βαράνε οι συναγερμοί της πυρασφαλείας! Η μήπως ήταν οι θαμώνες του μαγαζιού που τους χτύπησαν, επειδή δεν άντεξαν αυτή την υπερβολική δόση του κιτς;». [Απρίλιος 2004]

Γαμπρός από τα ξένα (η αλλιώς yabanci damat τουρκιστί, να σας θυμίσω χρυσά μου και κάτι από "Σύνορα της αγάπης") είναι ο... «Ασιάτης» Πρύτανης μας Γρήγορης Πραστάκος, ο οποίος έχει ρίζες από τη μακρινή Ινδία και Κινά. «Το πολύ προχώ και προοδευτικό μυαλό από τη Λακωνία... ε ναι χρυσέ μου...σε προδίδει αυτή η κατάληξη-ακος...ντύθηκε Ινδός στο αποκριάτικο πάρτη που έλαβε χωρά στη σχολή... Γρηγοράκη μου, τη σκότωσες λιγάκι τη στολή του Ινδού απ' ότι έμαθα...ήσουν η πεμπτουσία του κιτς, λέει!!! Άσε, δε, που θα πρέπει να ξαναγυρίσεις στο προ μυστακος εποχή (όταν το είχες και το έστριβες σαν τον Καπετανάκη) για να μας πείσεις για Ινδός!! Προς το παρόν, σαν τους Ινδούς στον πόταμο Γάγγη είμαστε εμείς οι άμοιροι που δε χωράμε στα αμφιθέατρα και δεν κάνεις τίποτα για να ξανασάνουμε λίγο...όχι βρε...δεν εννοώ να εφαρμόσεις το νόμο Μαριέττα και να αρχίσεις να μας διαγράφεις για να αραιώσουμε (καλέ, ναι!! Του χρονου Μαριετα να ντυθεις! Θα σου πηγαίνει γάντι...όμως κι εδω θα πρέπει να ξαναφήσεις μουστάκι, όπως αυτή άλλωστε)!». [Μάρτιος 2009]

Τελευταίος στη σειρά των γαμπρών (ατελείωτη ήταν μανάρια μου η παρέλαση από σουργελα) έρχεται ο καθηγητής- συγγραφέας που αφιερώνει τα βιβλία του στη γυναίκα του.«Και όταν το όνομα της είναι Κιτσα, η αφιέρωση "στην Κιτσα μου" θα κάνει το χειλάκι σας να σκάσει λιγάκι. Μη μου πείτε ότι δεν κοπήκατε φέτες από τη συγκινητική εκδήλωση συζυγι κής πίστης των καθηγηταράδων μας. Σε αυτά καλοί είναι, σε άλλα μου κάνουν απιστίες (θου Κύριε...)» [Μάιος 2003]

Κι αν η αναζήτηση γαμπρού είναι η προτεραιότητα για εμένα που κοντεύω αισίως τα δεύτερα «άντα» (σους μπρε... πιπέρι στο στόμα θα σας βάλω), δεν θα παραδοθώ και άνευ όρων αν η ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΠΕΘΕΡΑ που πρόκειται να έχω μοιάζει με τις παρακάτω κυρίες ( ο θεός να τις κάνει...):

Σκέψου τώρα να χεις μια πεθερά ωα κυκλοφορεί απεριποίητη στην γειτονία και να σε κάνει «ρόμπα»... Για την κα Κωνσταντοπούλου «Έχω να το λέω: Καθηγήτρια και πρώην βουλευτίνα (παρακαλώ), ράβετε στο διεθνή οίκο μόδας 'The Saki Fashion'! Μην πάει ο νους σας στον 'κορίτσια λυσσάξτε' Sakis, αλλά σε κάτι πίο απλό και καθημερινό: το σακί, σε διάφορες παραλλαγές, το οποίο λανσάρει ως – all time classic- ακαδημαϊκή αμφίεση η θηλυκή γκουρού του Μάρκετινγκ. Μπούχτισα από την haute couture! Όταν μάλιστα ο ράφτης της περνά κρίση μέσης ηλικίας και την αφήνει να εμφανίζεται στην Σύγκλητο με το σακί σκισμένο ή στην ορολογία της μόδας 'μετά τον καυγά', με πιάνει μια απελπισία...» [Μάρτιος 2003]

Μετά τη.. 'ζητιάνα' πεθερά σειρά έχει η υπερκινητική πεθερά!!! Η κα Παπαλεξανδρή δήλωσε: «Εγώ κουνιέμαι στο γραφείο μου συνέχεια. Τοποθέτηση ετέρους μέλους του πρυτανικού σχήματος (καλά, όλοι βαρεμένοι είναι σε αυτό το σχήμα;) στην αιχμή του αιώνιου αντίζηλού μου, Αμφιθρεατράκια, ότι βρίσκεται σε λήθαργο». Συμφωνείτε μικρά μου; «ΝΑΙ, γιατί μια τέτοια κοιμισική πρυτανεία κάθε είδους κούνημα την κάνει πιο sexy. Τι να σου κάνει όμως το κούνημα, εδώ το πρυτανικό σχήμα που έχουμε θέλουμε μια Δήμητρα Ματσούκα και βάλε για να μας ανέβει η λίμπιντο, και όχι μόνο» [Νοέμβριος 2002]

Κι εγώ έτσι πάντως θα κουνιόμουνα αν είχα κάνει στο Πανεπιστήμιο τόσες βρωμιές όσες έχει κάνει αυτή, από τον φόβο μη με πιάσουν....

Ήρθε η ώρα για τις πεθερές μάλαμα: «Ένα δίδυμο που συγκατοικεί στο ισόγειο: Γαλανάκη - Μανίατη. Η πρώτη (με το πρόγραμμα Erasmus) θα σε βγάλει 'στας Ευρώπας' για να δεις πως ζει ο κόσμος εκεί και θα σκιστεί για σένα ώστε να μη σου λείψει τίποτα. Η δεύτερη θα σε αποτελειώσει με τις εκκεντρικές εμφανίσεις στη σχολή. Δεν είναι ξωτικό, είναι υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων του ΟΠΑ και μην κρίνεις από την εμφάνιση, είναι ψυχούλα, και από τις καλές μου φιλενάδες η πιο ακριβή. Είμαστε ίδιες βλέπεις, γι' αυτό ταιριάξαμε. [Σεπτέμβριος 2002]

Και μιας και πιάσαμε πάλι την μόδα (κάτι δεν πάει καλά με τον ενδυματολόγο σε' αυτό το Τμήμα), δεν υπήρχε περίπτωση να μου ξεφύγει η Κατερίνα Γιουλάκη στο καστανοξανθομπορδοροδοκόκκινο της! Ο λόγος για τη φανταχτερή πεθερά, κατά κόσμων Ειρήνη Νικάνδρου! «Ο ορισμός του chic? Οι ενδυματολογικές της προτιμήσεις και επιλογές πολλές φορές παραπέμπουν σε ένα ιδιότυπο μουσικό όργανο παλιών ταινιών, το οποίο περιφερόταν στα γραφικά σοκάκια της παλιάς Αθήνας (λατέρνα)! Βέβαια, πολλές φορές το περιτύλιγμα ξεγελά και η εν λόγω λατ...ε συγγνώμη καθηγήτρια, είναι σίγουρο ότι θα σας εκπλήξει ευχάριστα». [Σεπτέμβριος 2003]

Τώρα αν την πεθερά την θέλετε σκληρό αντίπαλο, σας παρουσιάζουμε τη G.I.Jane – Αγγελική Πουλυμενάκου πεθερά, 'όπου έχει θητέυση και «Υπουργός Βασανιστηρίων» «Τι να πρωτοπώ η γυναίκα: με αέρα Γκεσταπίτισσας στα καλύτερα της και με μια διάθεση τσαμπουκά που παραπέμπει σε μεταμεσονύκτια διαφημιστικά του ALTER, η Angelika είναι εδώ για να σου δείξει ποίος κάνει κουμάντο σε αυτή την αίθουσα. Εμένα πάντως, τη φοβάται το μάτι μου και ποίος ξέρει τι άλλο θα κάνει αν τύχει και πέσει στα χέρια της αυτή η εφημερίδα» [Ιανουάριος 2004] Πάντως επειδή ξέρω ότι με νοιάζεστε και έχετε την απορία...

Για γαμπρό θα διάλεγα -ποίον άλλων- "τον επώνυμο Πασπίτη". Τ' αγαπώ αυτά τα παιδιά. Γιατί και φιλότιμα είναι και χιούμορ διαθέτουν και δε λένε τη στήλη μου κουτσομπολίστικη, όπως κάποιοι άλλοι κακεντρεχείς, που μαζί με τ' άλλα έχασαν και το χιούμορ τους» [Σεπτέμβριος 2002]

Όσο για πεθερά- που αν και είναι λίγο γκρινιάρα ώρες ώρες και ασουλούπωτη αφού επιμένει να μην ακολουθεί τις τάσεις της μόδας- ψηφίζω Ζωή Βεντούρα – Νεοκοσμίδη της ΟΔΕ, όπου θα ήταν καλή παρέα για «το 2ο πακέτο διακοπών που περιλαμβάνει 7 ημέρες στη μαγευτική Αλβανία. Σε αυτό το ταξίδι για 2 άτομα θα σας συνοδεύσει η πολύ ευχάριστη και τσαχπίνα επίκουρη καθηγήτρια της ΟΔΕ, κ Ζωή Βεντούρα. Μην ξινίζεται τα μούτρα σας που ακούσατε Αλβανία, κανονικά θα έπρεπε να σας στείλω μαζί της για ιαματικά μπάνια στο Λουτράκι ή και στα Καμμένα Βούρλα, καθότι η καρικατούρα της εν λόγω κυρίας σε παραπέμπει σε αυτό το στυλ διακοπών. Πάντως για να μην μου μείνετε παραπονεμένα, μπορώ να σας προσθέσω κι ένα τρίτο άτομο στην παρέα, τη κα Λιανού» (πρώην λέκτορα και πρώην σύζυγο του γνωστού Λιανού) «Έτσι, θα μπορέσετε -άμα κοτσάρετε και μια Τρίτη κυριούλα- να κάνετε ένα ωραιότατο κουαρτέτο για μπιρίμπα!» [Ιούνιος 2004]

Γαμπρό βρήκαμε, πεθερά ας πούμε ότι βρήκαμε. Τι μένει; Το τραπέζι του γάμου μανάρια μου, με όλους εσάς καλεσμένους, το οποίο θα διοργανωθεί στο εστιατόριο του Μπουντρή! «Και τώρα το νέο σουξέ της ΑΣΟΕΕ: Boodry's ..... Boodry's ... Boodry's makes the difference - Boodry's makes the name – Boodry's and the spirit is up again! Yeah!» [Μάιος 1994].

Και ως την «αποφράδα» εκείνη ημέρα (τη μέρα του γάμου μου εννοώ, μικρά μου) ελπίζω ο ως άνω εστιάτορας να έχει συμπεριλάβει στο μενού « τορτελίνια αλά κρεμ και προσούτο Βουργουνδίας, γιατί από χταποδάκι με μακαρονάκι κοφτό χορτάσαμε πια , φτάνει! Πέφτουν οι μασέλες μου κάθε φορά που το βλέπω» [Δεκέμβριος 1997]

Μπορεί να πέρασαν μικρά μου 20 χρόνια, αλλά μην ξεχνάτε πως... «η Κατίνα και η πλατίνα τον πρώτο χρόνο φαίνονται: Αγάπη μου αυτό πάει για μένα και είναι παροιμία της φίλης μου Ντίνας Κώνστα! Με πήρατε πρέφα, το πόσο Κατίνα είμαι, από την πρώτη κιόλας μέρα που με διαβάσατε. Τώρα για την πλατίνα, τι να σας πω. Μάλλον για την αίγλη της σχολής πάει αυτό! Άνθρακες ο θησαυρός, μικρά μου...» [Νοέμβριος 2009]